ေဖ်ာ့ေဖ်ာ့ေလးနဲ႕
ေမာင္းခဲ႕ၾကတာ
ကိုယ့္ေလွကို ထိုးတာပဲ
ပဲခူး က ဘယ္ေလာက္ေဝးေဝး
အဲ စိတ္ေၾကာင့္ပဲ
ငါ့ ႏွလံုးသားက ဘာမွန္းမသိနာမည္ပ်က္ေပါ့
မင္း က အမဲစက္ဆိုလည္း
အျဖဳရက္ေတြမွာ ေပ်ာ္မိတယ္
ေသဆံုးျခင္း ကို ထိုးထည့္ေပးခဲ႕
နင္ က ေျမြတစ္ေကာင္လို
အခုေတာ ရင္ခြင္ လဲ သြားေပါ့
မခံစားေတာ့ ပါဘူး
ငါ့ ဘဝ က အဲေလာက္ ျပည့္စံုမေနဘူး
ဒုကၡ အသစ္ေတြ နင္ ရွာေနျပီေပါ့
နင့္ က pradise လို႕ ထင္ေနတယ္ေပါ့
ငါ ရင္ေလးထဲ မိန္းကေလးေရ
မင္း ငါ့ကိုသတ္ခဲ႕တဲ႕
အေပ်ာ္တစ္ခုအတြက္
မင္း ျပန္ မေသပါေစနဲ႕
ငါ ဆုေတာင္းလိုက္ပါရဲ႕ ။ ။
Maung Ardam
No comments:
Post a Comment